کورسوی امیدی که نباید خاموش شود/ شنیدن قصه‌ای از «گوره»
یکی از هنرمندان شرکت‌کننده در سیزدهمین جشنواره ملی موسیقی نواحی ایران از نحوه حضور در رویدادی سخن گفت که به‌زعم او کورسوی امیدی برای هنرمندان نواحی در روزهای کرونایی است.
سید نوید کمری خواننده کرمانشاهی در گفتگو با خبرنگار مهر در رابطه با اجرای خود در جشنواره موسیقی نواحی ایران گفت: من به همراه استاد بساط‌پور که نوازندگی تنبور را انجام داد، مقام‌خوانی کردم. پیشینه دوبیتی‌خوانی در تنبور تقریباً به هزار سال پیش برمی‌گردد. ما در تنبور دو مقام داریم که نام آن «شاخوه شین» است. شاخوه شین شخصی بوده که در قرن چهارم هم دوره با باباطاهر بوده است.
وی با اشاره به اینکه این موسیقی معمولاً در مراسم مذهبی استفاده می‌شود، بیان کرد: ما یک سری اشعار داریم که مخصوص مردم یارستان است و شاخوه شین نوع دوم به باباطاهری مرسوم است و اشعار خود باباطاهر هم با آن خوانده می‌شود. مردم یارستان یک دیوان اشعار به نام دیوان «گوره» دارند. ما یک دوره شاخوه شین داریم که شروع دیوان است و بعد وارد دوره باباطاهر می‌شویم.
این خواننده کرمانشاهی درباره لزوم برگزاری جشنواره موسیقی نواحی در این شرایط عنوان کرد: هنرمندان در این مدت که با کرونا درگیر هستیم عملاً خانه‌نشین شده‌اند. همین مسئله چه به لحاظ روحی و چه به لحاظ اقتصادی، باعث آسیب دیدن هنرمندان شده است.
این هنرمند با اشاره به برگزاری آنلاین رویداد سیزدهم موسیقی نواحی در شهر کرمان گفت: ما باید قبول کنیم هر برنامه هنری با بیننده‌ها و تماشاگرانش زنده است ولی ما نباید همین کور سوی امید را هم از بین ببریم و بگوییم این جشنواره نباید در این زمان برگزار می‌شد.